Zaniechanie wykonywania kary ograniczenia wolności może mieć dla skazanego negatywne skutki prawne. W takiej sytuacji sąd zarządzi wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności, która będzie dla skazanego dużo bardziej dolegliwa. Czy zarządzenie zastępczej kary jest równoznaczne z trafieniem przez skazanego do zakładu karnego? Czy skazany może podjąć działania, które pozwolą na uniknięcie odbywania zastępczej kary pozbawienia wolności?
Zastępcza kara pozbawienia wolności
Jeżeli skazany uchyla się od odbywania kary ograniczenia wolności, sąd zarządza, a jeżeli uchyla się on od świadczenia pieniężnego lub obowiązków orzeczonych w wyroku, sąd może zarządzić wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności. W przypadku gdy skazany wykonał część kary ograniczenia wolności, sąd zarządza wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności w wymiarze odpowiadającym karze ograniczenia wolności pozostałej do wykonania, przyjmując, że jeden dzień zastępczej kary pozbawienia wolności jest równoważny dwóm dniom kary ograniczenia wolności.
Jeżeli ustawa nie przewiduje za dane przestępstwo kary pozbawienia wolności, górna granica zastępczej kary pozbawienia wolności nie może przekroczyć 6 miesięcy.
Sąd rozpoznaje sprawę na posiedzeniu, w którym ma prawo wziąć udział prokurator, sądowy kurator zawodowy, skazany oraz jego obrońca.
Na postanowienie sądu w przedmiocie kary zastępczej przysługuje zażalenie.
Wstrzymanie wykonania zastępczej kary
Sąd może w każdym czasie wstrzymać wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności w wypadku, gdy skazany oświadczy na piśmie, że podejmie odbywanie kary ograniczenia wolności i podda się rygorom z nią związanym. W takiej przypadku wstrzymanie następuje do czasu wykonania orzeczonej kary ograniczenia wolności.
Jeżeli skazany uchyla się od odbywania kary ograniczenia wolności, sąd zarządza wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności.
Na postanowienie w przedmiocie wstrzymania i zarządzenia wykonania zastępczej kary pozbawienia wolności oraz określenia wymiaru pozostałej do odbycia kary przysługuje zażalenie.
Niedopuszczalne jest ponowne wstrzymanie wykonania tej samej zastępczej kary pozbawienia wolności na opisanej podstawie.
Kancelarii Adwokackiej AGK z siedzibą w Kędzierzynie-Koźlu oraz Wrocławiu świadczy pomoc prawną z zakresu prawa karnego, w tym występuje jako obrońca przed sądami penitencjarnymi. W przypadku problemów dotyczących wstrzymania wykonania zastępczej kary pozbawienia wolności zapraszam do kontaktu.
Niestety z przykrością należy stwierdzić, że coraz częściej ZUS kwestionuje prawo do świadczeń socjalnych dla kobiet w ciąży. Argumentacja tego rodzaju decyzje ZUS wskazuje, że stosunek pracy ma charakter pozorny lub też jest niezgodny z zasadami współżycia społecznego i nakierowany wyłącznie na pozyskanie świadczeń socjalnych.
Klientka Kancelarii AGK w krótkim czasie po nawiązaniu stosunku pracy zaszła w ciążę. Na skutek tego ZUS wydał decyzję, w której stwierdził, że nie podlega ona ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowemu, chorobowemu i wypadkowemu, jako nawiązanie przez nią stosunku pracy miała charakter fikcyjny oraz stanowiło czynność sprzeczną z zasadami współżycia społecznego.
Kancelaria przygotowała odwołanie od decyzji ZUS, a następnie reprezentowała Klientkę w sporze sądowym. Przed Sądem udało się dowieść, że praca była faktycznie wykonywana oraz wypełniała wszystkie przesłanki stosunku pracy. Sąd zmienił decyzję ZUS i stwierdził, że klientka podlega ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowemu, chorobowemu i wypadkowemu.
Ostatecznie zatem naszej klientce będą przysługiwały wszelkie świadczenia socjalne w okresie ciąży, jak również wszelkie świadczenia po urodzeniu dziecka.
Wszelkie osoby, którym ZUS kwestionuje prawo do świadczeń socjalnych, w tym w szczególności kobiety w ciąży, zapraszam do kontaktu z Kancelarią.
Na łamach miesięcznika Agrodoradca 84/2023 został opublikowany mój artykuł pt. KOWR nie zgadza się na dzierżawę gospodarstwa rolnego. Co robić? W artykule omówione zostały przesłanki, jakie muszą zostać spełnione, aby KOWR wydał zgodę na wydzierżawienie nieruchomości rolnej. W tekście wskazane zostały również przykładowe zdarzenia i okoliczności, które mogą skutkować wydaniem pozytywnej zgody przez KOWR.
W dniu 1 lipca 2023 r. weszła w życie ustawa zmieniająca przepisy kodeksu postępowania cywilnego. Wśród licznych zmian ustawowych wprowadzono też nowy rodzaj postępowania odrębnego, tj. postępowanie z udziałem konsumentów.
Ustawodawca, wprowadzając nową formę rozpoznawania sporów pomiędzy przedsiębiorcami a konsumentami, zmierza do przyśpieszenia ich rozpoznawania, a w konsekwencji zapewnienia skutecznej ochrony praw konsumenta. Tym samym w sporach z konsumentami przedsiębiorcy będą musieli być jeszcze bardziej ostrożni.
Zapraszam do zapoznania się z raportem zawierającymi najważniejsze zagadnienia dotyczące nowego rodzaju postępowania oraz inne istotne kwestie związane z dochodzeniem swoich praw przez konsumentów.
W dniu 15 czerwca 2023 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wydał dwa wyroki o doniosłym znaczeniu dla wszystkich spraw frankowych w Polsce.
W pierwszym wyroku TSUE orzekł, że w przypadku stwierdzenia nieważności umowy kredytu frankowego banki nie mogą żądać od kredytobiorców wynagrodzenia za korzystanie z kapitału kredytu. Rozstrzygnięcie to jest zgodne z wcześniejszą opinią rzecznika generalnego TSUE z dnia 16 lutego 2023 r.
TSUE wskazał, że zgodnie z celami dyrektywy 93/13 stosowanie klauzul abuzywnych w umowach powinno być sankcjonowane, a pozwolenie na dochodzenie wynagrodzenia za korzystanie z kapitału kredytu prowadziłoby do skutków odwrotnych. Zgoda na takie roszczenia banków wręcz zachęcałaby do stosowania niedozwolonych postanowień umownych, ponieważ ostatecznie i tak przedsiębiorca mógłby uzyskać korzyści finansowe kosztem konsumenta.
Wyrok TUSE utrzymany jest w dotychczasowej jego linii orzeczniczej wskazującej na brak możliwości podziału kosztów stwierdzenia unieważnienia umowy pomiędzy bankiem a konsumentem. Na marginesie można wskazać, że wobec argumentów prawnych na nic zdały się argumenty lobby bankowego o zagrożeniu stabilności sektora bankowego. TSUE pozostał na stanowisku wynikającym z litery prawa unijnego.
Jako ciekawostkę można wskazać, że zdaniem TSUE, to kredytobiorcy mogą żądać od banków wynagrodzenia za korzystanie z ich środków pieniężnych uiszczonych tytułem spłaty kredytu. Frankowicze dotychczas nie konstruowali takich roszczeń. W przyszłości praktyka sądowa będzie musiała rozstrzygnąć również niniejszą kwestię, w tym jak ewentualnie obliczyć wysokość takich roszczeń.
Zagadnienie wynagrodzenia za korzystanie z kapitału kredytu nie jest nowe, ale dopiero teraz doczekało się jednoznacznej oceny. Większość praktyków twierdziła, że stanowisko banków jest bezpodstawne. Pomimo kontrowersji wobec wynagrodzenia za korzystanie z kapitału kredytu wielu kredytobiorców wstrzymywało się z decyzją o wystąpieniu na drogę sądową. Teraz również to zagadnienie zostało definitywnie rozstrzygnięte na korzyść frankowiczów
Ostatni argument do zniechęcenia frankowiczów przed pozwywaniem banków upadł. Paradoksalnie banki mogą dalej iść w zaparte i nie proponować kredytobiorcom zawierania ugód na ogodnych warunkach. Praktyka banków w znacznej mierze jest determinowana wynikami finansowymi, a to skłania do odroczenia terminu rozliczenia nieważnej umowy kredytu poprzez wstąpenie na drogę sądową. W najbliższych miesiącach do sądów będzie wpływać kolejna fala pozwów frankowych.
Drugie ze wspomnianych orzeczeń TSUE również ma kapitalne znacznie dla kredytów frankowych, które nie zostały jeszcze spłacone.
TSUE pozytywnie ocenił możliwość żądania przez konsumenta zawieszenia obowiązku spłaty na czas trwania postępowania sądowego. Sprawa została rozpoznana na kanwie sporu z upadłym Getin Bankiem, jednakże w drodze analogii wnioski zawarte w wyroku TSUE można zastosować do sporów z innymi bankami.
Zdaniem TSUE sąd krajowy w przypadku stwierdzenia zastosowania w umowie niedozwolonego warunku umownego powinien udzielić konsumentowi ochrony tymczasowej. Działanie sądu powinno zmierzać do uchronienia konsumenta przed sytuacją, w której nie będzie on w stanie spłacać rat kredytu z uwagi na stosowania klauzul abuzywnych. Ponadto prawo krajowe powinno zapewnić skuteczność ochrony prawnej wynikającej z prawa unijnego. Ostatecznie zatem przyznanie ochrony tymczasowej ma zmierzać do zapewnienia pełnej ochrony praw konsumenta w czasie trwania sporu sądowego, jak również ma umożliwić uzyskanie pełnego skutku restytucyjnego w orzeczeniu kończącym postępowanie.
W naszych porządku prawnym zapewnienie ochrony tymczasowej następuje na skutek złożenia wniosku o zabezpieczenie. Dotychczas w praktyce sądowej bywało różnie z uwzględnianiem wniosków o zabezpieczenie. Wyklarowało się stanowisko mówiące o możliwości dochodzenia zabezpieczenia jedynie w sytuacji, gdy kredytobiorca spłacił co najmniej równowartość wypłaconego mu kapitału kredytu. Jednakże nawet i w takich sytuacjach sądy nie zawsze zabezpieczały powództwa frankowiczów. Po wyroku TSUE kwestia możliwość skutecznego żądania udzielenia ochrony na czas trwania procesu została praktycznie przesądzona, zwłaszcza w odniesieniu do kredytów ze spłaconym kapitałem. W innych stanach faktycznych szanse na uzyskanie zabezpieczenia również wzrosły. Jako, że potrzeba udzielenia zabezpieczenia powinna być oceniana w odniesieniu do indywidualnego przypadku, to przyjdzie nam jeszcze zaczekać jak sądy będą rozpoznawać wnioski o zabezpieczenie przy barku spłaconego kapitału kredytu.
Warto mieć na uwadze, że kredytobiorca może w toku procesu ponownie złożyć wniosek o udzielenie zabezpieczenia. Uwzględnienie wniosku o udzielenie zabezpieczenia w sytuacji, gdy kredyt jest dalej spłacany ma kolosalne znaczenie dla kredytobiorców. Wyrok TSUE będzie mieć zatem praktyczne przełożenie na toczące się spory sądowe, jak również będzie zachęcać nowych frankowiczow do wystąpienia na drogę sądową. Zabezpieczenie polegające na wstrzymaniu obowiązku spłaty kredytu do czasu prawomocnego zakończenia postępowania stanowi znaczne ułatwienie dla kredytobiorców, albowiem niweluje skutki przedłużających się procesów i odciąża ich finansowo jeszcze przed uzyskaniem prawomocnego wyroku.
Kancelaria Adwokacka AGK adwokat Aleksander Giehsmann z siedzibą w Kędzierzynie-Koźlu i Wrocławiu pomaga frankowiczom w prowadzeniu sporów sądowych przeciwko bankom. Jeśli chcesz dokonać analizy swojej umowy frankowej, to zachęcam do kontaktu.
